Takie tam

                Woland napisal tekst na temat powrotow emigracyjnych.Bardzo  dobrze przedstawil problem.Znacznie ladniejszym jezykiem polskim niz ja oczywiscie.I podpisuje sie pod jego przemysleniami  dwoma rekami.Ma racje.Nie bede tu cytowala jego artykulu - zainteresowanych wysylam do retrospekcji Wolanda.
Przez mala chwileczke zagniezdzila sie u mnie taka mysl - ach - wroce do Polski.Tak dobrze sie tam  ostatnio czulam.Wlasciwie teoretycznie moglabym, Specjalnych dobr sie nie dorobilam na zachodzie,wiec z tym czyms niewielkim moge wracac.Nie musze szukac pracy.Wszystko jedno przeciez czy zyje tu,czy w Polsce ,jestem w Europie i jak mi przyjdzie do glowy gdzies jeszcze  zamieszkac( Kuba,Madagaskar?) to zawszem  moge.Przemieszczajac sie z tym co mam,
 zaden problem.Nie martwia mnie samochody itp
.Nie wroce do Polski ze wzgledu na moje zdrowie psychiczne.Mam przeciez kontakt z Polska ,mam internet,polskie komunikatory,polskie radio i tv.mam przyjaciol mieszkajacych w Polsce.I nie moge juz sluchac o Smolensku,nie moge patrzec na rozpetana histerie smolenska ,nie moge patrzec na to jak ludzie sie wyglupiaja,jak z niskich pobudek  osmieszaja sie i nie dadza spokoju swoim zmarlym  .Nie moge patrzec jak Rydzyk sie panoszy i nikt z tym czyms nie umie zrobic porzadku,nie moge patrzec jak jeden maly czlowieczek po trupie swojego brata walczy o wladze.,
Moze ja przestalam rozumiec Polske?Z kim rozmawiam , ma podobne zdanie .Czegos jednak nie rozumie.Skad sie biora rozni nawiedzeni?
Rozwazylam sobie plusy i minusy ewntualnych przenosin
Wyszla mi wiekszosc minusow.
Nie umiem robic interesow,nigdy sie nie nauczylam.Nie interesuja mnie szybkie pieniadze.Wiem,ze rownie szybko sie koncza.Tu ,gdzie zyje mam pewna stabilnosc.W Polsce ani ja sobie sama ani nikt mi tej stabilnosci nie zapewni.Nie zyje tu bogato.W Polsce bede zyla biednie.Tu juz wiem gdzie sie mam udac,jak rozmawiac i co moge a co nie.Tutaj mi sie wydaje,ze nigdy nie strace gruntu pod nogami.W Polsce czulabym sie jak na karuzeli .
Tesknota za Polska?Nie,tak bylo kiedys ,gdy nie bylo komorek,z telefonami byly problemy,.Teraz nie czuje sie na obczyznie.Chce ,to jade do Polski ,kosztuje mnie to w sumie samolotem 2 godz.czasu.. Owszem - zauwazam pozytywne zmiany,widze jak Polska ladnieje.Poobijalam sie troszke po swiecie.poznalam dobrze zycie w Niemczech i Holandii.Obczyzna to nie jest bulka z maslem - trzeba sie przystosowac. Najgorsze by bylo gdybym musiala wrocic do kraju i sie od nowa przystosowac ...Moge sie przystosowywac w kazdym obcym miejscu na swiecie ale nie chce w Polsce bo to przeciez moj kraj tylko dlaczego taki obcy?